Δευτέρα 23 Μαρτίου 2009

Σαν σημερα (2)

Ηταν 6.30 περιπου οταν χτυπησε το τηλεφωνο του σπιτιου,πριν απο 3 χρονια.Η ειδηση στην αλλη ακρη της γραμμης σοκαριστικη.Τρακαρε ο Γιαννης ,ειναι στην εντατικη .Κοντεψε να μου φυγει το τηλεφωνο απο τα χερια.Η πρωτη μου αντιδραση; Κλαματα.Ο Γιαννης, ο δικος μας Γιαννης, ο καλος μας φιλος πανω απ ολα και επειτα συγγενης.Αντεξε η μαλλον τον κρατησαν για 88 μερες.Εφυγε στα 47 του χρονια.Ενας ανθρωπος που μονο φιλους ειχε.Απο τα μικρα παιδια μεχρι τους πολυ μεγαλους ο Γιαννης ηταν ο αγαπημενος τους.Δεν χαλουσε ποτε κανενα χατηρι.Φτωχος,παντα προσπαθουσε να του φτασουν τα λεφτα,αλλα ποτε δεν το καταφερνε,αλλα πλουσιος σε ψυχικα χαρισματα,σκορπουσε αγαπη σε ολους.Οχαμος του συγκλονισε τους παντες.Οχι Γιαννη δεν εφυγες ποτε,ουτε προκειται να φυγεις απο την καρδια μας ,απο την σκεψη μας.Θα εισαι παντα εδω κοντα μας με ενα τσιγαρο και ενα ποτηρι φραπε στο χερι να μας γελας με τον δικο σου,μοναδικο τροπο.

11 σχόλια:

THANASIS MAKEDONAS είπε...

τωρα μετα απο την χαρα μου εδωσες και λυπη. ετσι ομως δυστυχως ειναι η ζωη. κανεις ομως δεν φευγει απο κοντα μας οσο υπαρχουν ανθρωποι που τους θυμουνται.καλημερα.

Εφη είπε...

το καλυτερο μνημοσυνο γιαυτους που χανουμε, ειναι οταν τους θυμομαστε.
αυτα εχει η ζωη ομως. χαρες και λυπες μαζι.

fotini είπε...

φιλοι μου καλοι αυτα εχει δυστυχως η ζωη χαρες και λυπες μαζι,και μαλιστα την ιδια μερα.το εμαθα το μαθημα μου.και ναι δεν πρεπει να τους ξεχναμε αυτους που φυγαν,ειναι σαν να ξεχναμε την ιδια μας την ζωη.

Rose είπε...

σε αυτες τισ αναρτησεις δε χωράνε και πολλά σχόλια...
Η Εφη εχει δίκιο ''το καλυτερο μνημοσυνο γιαυτους που χανουμε, ειναι οταν τους θυμομαστε''.

fotini είπε...

rose.....ακριβως αυτο ειναι και γι αυτο εκανα αυτην την αναρτηση.

ΦΩΤΕΙΝΗ είπε...

Η ΖΩΗ ΕΙΝΑΙ ΣΚΛΗΡΗ ΠΟΛΛΕΣ ΦΟΡΕΣ...ΚΑΙ ΑΔΙΚΗ

ΝΑ ΕΙΣΤΕ ΚΑΛΑ ΝΑ ΤΟΝ ΘΥΜΑΣΤΕ..ΚΑΙ ΑΥΤΟΣ ΣΑΣ ΚΑΜΑΡΩΝΕΙ ΑΠΟ ΚΕΙ ΠΟΥ ΕΙΝΑΙ

ΚΑΛΗΜΕΡΑ ΝΑ ΕΧΕΙΣ ΦΩΤΕΙΝΗ

Unknown είπε...

τι να σου κάνω βρε fotini.....σ' ένα μηνυμα πρέπει να βάλω την χαρά και την λύπη...συγνώμη αλλά...
α..θα βάλω πρώτα την λύπη για να σου μείνει η χαρά....
για τον φίλο σας τον γιάννη να είστε καλά να τον θυμάσται...
όταν χάνουμε ένα δικό μας άνθρωπο
είναι βαρύ το τίμημα....

η χαρά σου....να τον χαίρεσαι νασαι καλά...να τα εκατοστήσει
υγεία και αγάπη

καλή εβδομάδα

fotini είπε...

φωτεινη...ειμαι σιγουρη πως μας βλεπει και μας προστατευει.


homemade..ειδες τι μας δειχνει η ζωη; την ιδια μερα να εχουμε και μεγαλη λυπη και μεταλη χαρα.ε κατι παιχνιδια που παιζει!!!!
σ ευχαριστω πολυ για τις ευχες σου.

ΑΝΝΑ είπε...

Φωτεινάκι μου, όπως είπα και στον καλό σου, να ξέρεις ότι είναι κοντά σου. Σου γελάει αν τον δείς, σου μιλάει αν τον ακούσεις, να τον νιώσεις κοντά σου αν μπορείς, και μην φοβηθείς, τα φαντάσματα αυτώ που αγαπάμε είναι πάντα κοντά μας.

φιλιά πολλά

fotini είπε...

boubou....εγω τους θεωρω τους φυλακες αγγελους μου,που με προσεχουν και με φροντιζουν.να σαι καλα κοριτσι μου .

Γιάννης Παππάς είπε...

κρίμα να χάνονται άνθρωποι τόσο νέοι κρίμα αλλα η ζωή δε σταματά προχωρά και ο χρόνος γιατρέυει

καλη σου νύχτα