Σάββατο 23 Μαΐου 2009

Οι αναμνησεις ξαναγυριζουνε.............

Μεγαλωσα πια,ειμαι στην πεμπτη δημοτικου.
Αρχισαν τα δυσκολα.
-Σε εγραψα στα αγγλικα.
Η φωνη της μαμας μου .Ωχ τερμα η λουφα ειπα .
Αρχιζει η χρονια ,φτανει στην μεση περιπου
και.......... Ενα νεο παιδι στην ταξη.
Ο Γιωργος.
-Θα κατσει μαζι σου .
Δεν σηκωνε συζητηση η δασκαλα.
Αλλαξαν σπιτι και ηρθαν στην δικια μας περιοχη,μας λεει.
Αμεσως,κατι σκυρτησε μεσα μου.
Ηταν κουκλος.
Οι φιλες μου με ζηλεψαν αμεσως.
Αλλα απ οτι φανηκε και αυτος το ιδιο εννοιωσε.
Παντα φευγαμε μαζι.Με αφηνε σπιτι και μετα
πηγαινε στο δικο του,και ας μην ηταν ο δρομος του.
Μιλουσαμε κατω στην εισοδο για ωρα,πριν ανεβω σπιτι.
Τελος της χρονια μου λεει;
Θα με περιμενεις;
Το καλοκαιρι πρεπει να παω στο χωριο.
Δουλευει η μαμα μου και μας παει στο χωριο.
Μα φυσικα ,του λεω.
Και ετσι εγινε.
Ηρθε ο σεπτεμβρης ,αρχισαν παλι τα μαθηματα
και εμεις παλι μαζι,σαν να μην περασε μια μερα.
Αρχισαν τα δωρακια......
Αυτο για την γιορτη σου μου λεει.
Ενα λευκωμα με αφιερωση μεσα.
Εγω ελιωσα..........
με αυτα και με αλλα τελειωσε και αυτη η χρονια.
Το νεο επεσε σαν βομβα.........
Παλι αλλαζει σπιτι.............
Ηταν και το τελος του πρωτου πλατωνικου μου ερωτα.
Ημουν στην δευτερα λυκειου ,οταν τον ειδα ξανα.
Ειμασταν και παλι συμμαθητες,στην ιδια ταξη του λυκειου
και στο ιδιο τμημα.
Η χαρα τεραστια αλλα................διαφορετικα
βλεπαμε τωρα πια την σχεση μας.
Ευτυχως και οι δυο καταλαβαμε πως τελικα
εκεινο που ειχαμε παιδια εγινε μια δυνατη φιλια
και τιποτα παραπανω.
Και ετσι γιναμε δυο κολλητοι φιλοι
και δεν το μετανιωσε κανεις μας.
Περασαμε σε διαφορετικες σχολες,
χαθηκαμε και παλι.
Ομως για παντα θα τον θυμαμαι
σαν τον πρωτο μου ερωτα και σαν τον πρωτο
αληθινο φιλο που ειχα ποτε. Και ειμαι σιγουρη
πως το ιδιο θα αισθανεται και αυτος.

10 σχόλια:

Δημητρης είπε...

Όπως τον θυμάσαι εσύ, το ίδιο και εκείνος. Οι όμορφες εποχές είναι σε κάποιο σημείο της ψυχής μας, ευαίσθητο όπως περιμένουν την επίσκεψη μας. Τότε νοιώθουμε, αντε να μιλήσω για μένα, νοιώθω, πως βιώνω γλυκό πόνο.... φαντάζομαι πως θα είναι το ίδιο και για σένα... και για κείνον.... καλό απόγευμα

korinoskilo είπε...

τι ομορφα που βγαινει αυτη η γλυκα οταν την νιωθουμε :))))

χαρικα που μας τα ειπες :)))


καλο μεσημερι

Εφη είπε...

μπορει να μην προχωρησε η σχεση, απο το ονομα ομως , δεν ξεφυγες.
σιγουρα σε θυμαται κι αυτος.

THANASIS MAKEDONAS είπε...

παιδικοι ερωτες γλυκες αναμνησεις.
Ισως για τι οι περισοτεροι απο αυτους ειναι ανεκπληρωτοι.

Unknown είπε...

fotini...το πιο αγνό ωραίο και δυνατο συναίσθημα...
νάσαι καλά..τι με ε΄κανες να θυμηθώ
σε ευχαριστώ

fotini είπε...

δημητρη............και μια ομορφη μελανχολια θα συμπληρωνα εγω.ομορφες αναμηνσεις ...........και ναι το ξερω οτι το ιδιο αισθανεται και αυτος.

ελενα...........κολλησαμε σημερα απ τα συροπια.να σαι καλα που μας εβαλες να θυμηθουμε παλι.

εφη...........τελικα ενας γιωργος ηταν το γραφτο μου ειδες;μην φυγω απο το ονμα χαχαχαχα

σακη..........μα φυσικα δεν τους ακουμπησε η φθορα του χρονου.

παναγιωτη..........ολοι θυμηθηκαμε,ολοι αναστεναξαμε...........

καληνυχτα σε ολους.και σας δινω προσκλησεις να γραψετε και οσοι δεν εχετε γραψει.

Ανώνυμος είπε...

Μα την αλήθεια ο έρωτας μου απο το δημοτικό είναι ο μόνος που μου φέρνει ΄ένα χαμόγελο στο στόμα, βέβαια μιας και ήταν το μοναδικό αγόρι στην τάξη , ήταν ο έρωτας όλων μας.
Πολύ γλυκές αναμνήσεις.
Να σαι καλά Φωτεινή μου
καλό βραδυ

fotini είπε...

λενα............ωραιο πραγμα να ξυπνανε ομορφες αναμνησεις μεσα σου.

ΑΝΝΑ είπε...

Αχ τι ωραίες ιστορίες.... Αυτά τα πλατωνικά και τα αθώα είναι τα καλύτερα. Χωρίς πολυπλοκότητες, χωρίς εγωισμούς χωρίς βλακείες....

Φιλάκια Φωτεινάκι μου....

fotini είπε...

αννα .........ναι σιγουρα ειναι τα καλυτερα.δεν τα εχει αλλιωσει ο χρονος ,δεν τα εχει εππιρεασει καμμια βλακεια και καμμια ανασφαλεια.τι λες να μας εγραφες και εσυ τον δικο σου;θελεις;
φιλια πολλα.