Μια μερα χωρις τελειωμο

Η σημερινη μερα ηταν απο εκεινες που νομιζεις οτι το ρολοι κολλησε.Δυσκολη συναισθηματικα και ψυχικα.Μεγαλη δοκιμασια.Τα συναισθηματα πολλα, αναμεικτα,βαρια και ασηκωτα.Σε δυο λεπτα μεσα εχασα την γη απο τα ποδια μου.Δεν ηξερα τι μερα ειναι και πως με λεν.Το απολυτο κενο,το απολυτο μηδεν.Οτι πιστευα ανατρεποταν.Ολα μαυρισαν γυρω μου.Ολη η ζωη μου κομματια διασπαρτα.Η πιστη στον ανθρωπο μου θρυψαλα.Πως μπορω αραγε να το ξεπερασω αυτο;Οι εξηγησεις ικανοποιητικες αλλα........................Μεσα μου βαθεια ανταρα μεγαλη.Ενα γιατι απεραντο.Που ειναι το λαθος;Που ειναι το σωστο;Ποια ειναι η αληθεια και που ειναι το ψεμα;Γιατι καπου στο βαθος κατι μου λεει πως τιποτα δεν τελειωσε;Γιατι αυτο το προαισθημα του κακου δεν λεει να φυγει;Γιατι παντα να αισθανομαι το κακο και ποτε το καλο;Γιατι νομιζω πως η καταιγιδα μολλις αρχισε και θα συνεχισει με περισσοτερη ορμη;Γιατι,γιατι γιατι χιλιαδες γιατι μες στο μυαλο μου.Αραγε ποια θα ειναι η καταληξη;Μπερδεμενα πραγματα απο μια μπερδεμενη γυναικα.Δεν μπορω να ηρεμισω ακομα νομιζω πως η συνεχεια θα ειναι πιο δυσκολη και επωδυνη.Η ψυχη μου δεν μπορει να γαληνεψει και αυτη μεχρι τωρα μονο σωστα πραγματα μου δειχνει.Μακαρι να μπορουσα να αντιδρασω ομως ειμαι τοσο αδυναμη.Ελπιζω ακομα για κατι αλλο πιο ομορφο και πιο γαληνιο.Μακαρι ολα να γινουν οπως πρωτα μακαρι. Μακαρι να κανω λαθος μακαρι.